Cześć Wam, drodzy.
Ja wiem, strasznie dawno mnie tu nie było, bo prawie 2 miesiące, dlaczego spytacie? W marcu nie miałam zanadto czasu na poboczne pisanie, a momentami to na kompa nie mogłam patrzeć i najszczęśliwsza byłam z dala od niego.
Zdaje się, że jegomość dosłownie zrozumiał moją niechęć do siebie, bo postanowił się zepsuć i aktualnie działa na słowo honoru, bo w każdej chwili może przestać, a szczerze wolałabym, żeby tego nie zrobił, więc zanoszę modły do wszystkich Bogów, aby gadzina jednak postanowiła nie umrzeć na dobre.
I teraz przyznam się do czegoś, a mianowicie, ostatnio chodził mi po głowie pomysł, żeby bloga porzucić, ale na pomyśle się skończyło, ostatecznie postanowiłam tego nie robić.
Najbardziej jednak bolał mnie fakt, że nie mogę pisać tyle ile bym chciała, niemniej teraz to powinno się zmienić, chyba, że złom całkowicie odmówi posłuszeństwa i postanowi umrzeć już na dobre, a reanimacja nie będzie możliwa.
Wiem na pewno, że nie będę już pisać recenzji książek, bo za bardzo do tyłu jestem, jeśli o recenzowanie czegokolwiek chodzi, więc ta kategoria zniknie z czeluści bloga. Jedyne, co mogę w temacie książek powiedzieć, to ostatnio czytałam dużo Mroza, ogarnęłam całego Forsta i do końca Chyłkę. Nie jest to oczywiście pełen repertuar, bo jest tego więcej, np. "Nigdy" Kenna Foletta i tę pozycję gorąco polecam każdemu, jak i "Świat bez końca" tegoż autora.
A co poza tym? Ponownie się przejechałam na przyszłym pracodawcy, ale cóż, przełknęłam kolejną porażkę i tyle, głową muru nie przebiję, więc nie zamierzam popadać z tego powodu w czarną rozpacz, choć w pierwszej kolejności miałam na to ochotę, z drugiej jednak strony nie poprzestanę poszukiwań jakiegoś sensownego zajęcia. Dobrze, że rata kredytu poszła mi w górę tylko o 100 zł, co w porównaniu do znajomych, jest naprawdę niewielką kwotą.
Ach, posłuszeństwa odmówiły mi też słuchawki, które w grudniu kupiłam, Sancheisser za ponad 300 zł. No tu to już się wkurwiłam totalnie, bo takie rzekomo wytrzymałe miały być, a tu dupa zimna, się zjebały i co zrobisz, jak nic nie zrobisz? Mogę niby na gwarancję chyba oddać, ale pewnie i tak mi jej nie uznają, więc nie wiem czy jest o co kopię kruszyć.
Zapisałam też moją jedyną do szkoły. Teraz tylko pozostaje mi zanieść te wszystkie formularze w formie papierowej i czekać do jakiej klasy ta moja gwiazda się dostanie, bo dostać się musi do szkoły z rejonu.
A wczoraj miałam zebranie w przedszkolu, na którym dostałam ogólną ocenę, jeśli chodzi o gotowość szkolną Zuzanny. Młoda wypadła naprawdę świetnie i kurczę, jestem z niej dumna, ale wcale niespokojniejsza, bo dalej się zastanawiam jak ona sobie w tej szkole poradzi.
Odkryłam też parę fajnych rzeczy, np. naturalną serię z Ziai, z którą bardzo się polubiłam, a dziś kupiłam sobie wymarzoną skórzaną spódniczkę, a ponieważ zawsze chciałam taką mieć, to radość jest podwójna.
Na tym zakończę ten wpis o niczym, pożegnam się z Wami tymi oto słowy:
dobranoc,
pchły na noc,
karaluchy
pod poduchy,
a szczypawki
pod ławki.